Мусулмонсан гар мусофир булсанг деди. Ота-онам, ёрни ташлаб юртлар кездим. Ярашади мерслар миниб юрсанг деди, Топганимда согинч эмас, нафсни сездим.
Пул аслида кулнинг кири дейди халким: Кулим кири пул булганда булдим устун. Согиндим деб сим коксалар сингилларим, Даста даста пул жунатдим сеплар учун.
Сеп чимматга буркаб куйиб сингилларим, Туйларида телефонда айтдим улан. Ишласин деб олиб кетдим укаларим Жуфтларини тийиб тилло занжир билан.
Угил буйдок, дуриллабди бобосига, У хам тезрок бир ёнимга кирсин дедим. Буйи етган кизим сирдош момосига, Айтиб куйинг, румол ураб юрсин дедим.
Гохи гуллаб, гохи сулиб пулсизколсам Сингилларим туртишади аканглар деб. Жуфтларидан хадиксирар укаларим, Ёлгиз пулсиз нима килди эканлар деб.
«Кел» дединглар бололмадим вактим тигиз, Жахлим чикиб «Тирикчилик» деб куяман. «Хали борай, элу юртга туйларкилиб, Катор-катор кучкор, новвос, нор суяман!»
Вакти келиб белдан кувват, шиддат кетди. Укалар хам йулин топиб мехри кетди. Уйладимки, энди кайтар муддат етди, Бу юртларни кизиктирган сехри кетди.
Бор бисотим тугиб келсам уйларимга: Бирор инсон кутиб олмас остонада Хотин кайда, угил кайда, кизим кайда? Совук зулмат шундай катта кошонада.
Олиб келсам шохи атлас кийсин дея, Кафан кийиб кетибдику онажоним? Уйлар курсам даврон суриб юрсин дея, Уз кабрига етибдику отажоним?
Йиглаб келди кичик синглим эрдан кочиб, Айтиб берди турмадаги углим холин. Кизим кетган мени излаб бошка юртга. Айтолмади, билдим кайга кетган хотин.
Мусулмонсан гар мусофир булсанг деди. Лек мусофир булдим муслим булолмадим. Одам булдим кимлар учун инсон эмас, Аллохимдан хатто тавба суролмадим.
Эйки дустлар, мен гарибни билинг холин, Етмас энди токи умрим тавба килсам. Англаганим адашганим булди асли, Бу дунёга мусофирман асли билсам.
Муаллиф:Хожиакбар Умар
|